Vanuit ons hotel in Toulouse reden we zaterdagmorgen naar Puy l'Eveque,waar we in de namiddag verwacht werden door Maarten,onze Levi zijn trainer van toen hij nog een duiveltje was bij R.Cappellen FC.Maarten en zijn ouders zijn ongeveer 10 jaar geleden verhuisd naar deze streek en zijn nu eigenaars van Chateau Famaey, een wijngaard in de Cahors streek.

Vlakbij ons hotel lag een geocache die we natuurlijk eerst nog wilde gaan zoeken . We worden nog echte geocache fanaten

In dit stadje was het marktdag dus dat was een meevaller,maar doordat het rond de middag liep waren de marktkramers spijtig genoeg al aan het opruimen.Wat ook een tegenvaller was, is dat alle winkels in zuidelijk Frankrijk tussen de middag een redelijk lange sluitingstijd hebben , bijna een kleine siësta. Spijtig,maar we moesten toch verder want er was afgesproken met Maarten dat we rond 3 uur bij hem zouden zijn.

De gps madame stuurde ons via erg mooie binnenwegen naar Puy l' Eveque.

Toen we in chateau Famaey aankwamen werden we door Maarten en zijn zoontje Dorian verwelkomd .Hij liet ons hun wijnkelder zien en legde ons het een en ander uit over hun doen en laten op de wijngaard. Tijdens het proeven van hun wijn kwamen zijn ouders ook nog gezellig meebabbelen. Daarna gingen we nog een aperitiefje drinken bij Maarten thuis waar we ook kennismaakte met zijn vrouw Christelle en hun 14 maand oude dochtertje Zoë.

Aan hun huis hebben zijn ook nog een gite ,die ze verhuren aan vakantiegangers . Deze voormalige schuur hadden ze zopas erg prachtig verbouwd tot een comfortabele vakantiewoning met 3 slaapkamers . Omdat zij die avond nog andere plannen hadden die al veel langer waren afgesproken, reden wij naar het hotel dat Maarten voor ons had gereserveerd. In het hotel was een restaurant met een erg gezellige tuin waar we erg lekker gegeten hebben.Hopelijk gaat mijn weegschaal niet al te veel schrikken van al het lekkere eten dat ze hier serveren in Frankrijk.

Nadien zijn we eens vroeg gaan slapen want deze reis begint in onze kleren te kruipen.Een rustvakantie kan je een rondreis zeker niet noemen.

Na een goeie nachtrust reden we de volgende morgen weer noordwaarts en zo dus richting naar huis. Door wederom mooie binnenwegen gingen we op aanraden van Maarten en zijn ouders naar Oradour sur Glane. Dit is een dorpje in de buurt van Limoges dat op 10 juni 1944 helemaal is uitgemoord en platgebrand door de Duitse SS. Als pijnlijke herinnering aan WO II hebben ze dit dorpje gelaten zoals het in 1944 overgebleven is en er een totaal nieuwe dorpskern ernaast gebouwd eind jaren 40 . Anno 2011 kan je er door de straten wandelen met afgebrande huizen en een kerk en zelfs de sporen van de tram loopt nog door het dorp. Hier en daar zie je nog de afgebrande auto's en machines staan van de bewoners, zelfs enkele Singer naaimachines hebben dit drama deels overleefd.

Voor het bezoek aan deze indrukwekkende plaats hadden we nog een kleinigheidje gegeten op een terrasje waar we hebben kennisgemaakt met een Vlaams koppel die ook een rondreisje maakte door de streek.

Op onze weg terug naar huis hebben we de autosnelweg genomen tot voorbij Parijs,waar we nu onze laatste nacht in een hotel langs de snelweg doorbrengen. Morgenvroeg nog een laatste ontbijt en dan de auto in richting België.